Are you also one of those who likes to watch video content? Watch new videos each week here!
நமது நாட்டில் பெருவாரியான பெற்றோர்கள் தங்கள் பிள்ளைகள் கல்வியில் சிறந்து விளங்கவேண்டும் என்று அதிக எதிர்பார்ப்புடன் உள்ளனர். இது நமது கல்வி அமைப்பில் பிள்ளைகளுக்கிடையில் போட்டியை உருவாக்குகிறது. மேலும் இந்த செயல்பாட்டில் தங்கள் குழந்தைகள் பின்தங்கிவிடுவார்களோ என்ற கவலையில், பெற்றோர்கள் குழந்தைகள் மீது அதிக நெருக்கடியை கொடுக்கின்றனர்.
Original in English
இந்திய வம்சாவளி பத்திரிகையாளர் மேகா ராஜகோபாலனுக்கு அலிசன் கில்லிங் மற்றும் கிறிஸ்டோ புஷ்செக் ஆகியோருடன் மதிப்புமிக்க புலிட்சர் பரிசு வழங்கப்பட்டது. விருதைப் பெற்ற சிறிது நேரத்திலேயே, அவர் தனது தந்தையின் எதிர்வினை குறித்து ட்வீட் செய்தார். இது “குறைத்து மதிப்பிடப்பட்ட கொண்ட இந்திய அப்பாவின் எதிர்வினை” என்று விவரித்தார்.
மேகா தனது தந்தையுடன் பரிமாறிக் கொண்ட ஒரு குறுஞ்செய்தியைப் பகிர்ந்து கொண்டார். அவர் அதில்: “வாழ்த்துக்கள் மேகா. அம்மா இப்போதுதான் எனக்கு அனுப்பினார்”, அதைத் தொடர்ந்து அடுத்த வரி:“ புலிட்சர் பரிசு. நன்று”
பின்னர், மேகா மீண்டும் ஒரு அப்டேட் டுடன் திரும்பி வந்தார்: ” யோசித்து உணர்ந்த பிறகு, என் அப்பா என்னை ஒரு இதயப்பூர்வமான வாழ்த்துடன் அழைத்தார், அது நிச்சயமாக குறைத்து மதிப்பிடப்படவேண்டியதல்ல! அப்பனா அப்பா தான்! லவ் யூ அப்பா! ”
மேகாவின் ட்வீட் நகைச்சுவை உணர்வுடன் படிக்க வேண்டிய ஒன்று. அவளும் அதை மிகவும் நகைச்சுவையாக செய்தாள். ஆனால் இந்திய பெற்றோர்கள் தங்கள் குழந்தைகள் மிகச்சிறந்த சாதனையாளர்களாக இருக்க வேண்டும் என்று அதீத எதிர்பார்ப்பு வைத்திருக்கிறார்கள். மேகாவின் இந்த ட்வீட்கள் ஊடகங்களில் வைரலாகிவிட்டன. மேலும் அந்த ட்வீட் அவளுக்கு 142,000 லைக்குகளைப் பெற்றது.
அவளுடைய தந்தை எப்படி உற்சாகமாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்ற பேச்சுக்களால் இணையம் நிரம்பி வழிந்தது. இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் அதை ஆராய்ந்து ஒரு முழு கட்டுரையையும் அர்ப்பணித்தது. ஆசிய குழந்தைகள் தங்கள் சொந்த பெற்றோரிடமிருந்து பாராட்டு பெறுவதை விட ஒரு முழுமையான அந்நியரிடமிருந்து பாராட்டு பெறுவதே எளிது என்று உணர்ந்தார்கள் என்பதை விளக்கியது.
‘ஆசிய ஏ’பற்றி ஒரு நகைச்சுவை கூறப்படுகிறது. தொண்ணூற்றியைந்து மற்றும் அதற்கு மேற்பட்ட மதிப்பெண்கள் மட்டுமே ஆசிய பெற்றோர்களால் A கிரேடாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது, ஆனால் வரம்பு 90 லிருந்து தான் தொடங்குகிறது. அர்பன் டிக்ஷனரி படி, ஒரு வழக்கமான குழந்தைக்கு கிரேடிங் ஸ்கேலின்படி “A” என்பது சிறந்ததாக அமைக்கிறது. ஒரு ஆசியருக்கு அது வெறும் சராசரியே.
2011 இல் ‘புலி அம்மா’ என்ற புதிய சொல் தோன்றியது. அமெரிக்க கல்லூரி யேழை சேர்ந்த பேராசிரியர் ஆமி சுவா, ‘புலித் தாயின் போர் நினைவுக் குறிப்பு’ என்ற நினைவுக் குறிப்பு வந்தபோது அதை உருவாக்கிய பெருமை பெற்றார். சுவா தனது மகள்களுடனான தனது பயணத்தை விவரித்தார். அவர்கள் கண்டிப்பான பெற்றோர் முறைக்கு உட்படுத்தப்பட்டனர். ” அம்மாவை போல் இல்லாமல் ஒரு குறைந்த பாதுகாப்பு உள்ள சிறையில் ஒரு பாதுகாவலரைப் போல இருக்கிறார் ” என்று அட்லாண்டிக் வலைத்தளம் விவரித்தபடி, அவளது மகள்களுக்கான தொலைக்காட்சி, கணினி விளையாட்டுகள், தோழிகள் வீட்டிற்கு வருவது போன்ற விளையாட்டுகளை அவள் தடை செய்திருந்தாள்.
பாரம்பரிய சீன வளர்ப்பில் பெருமை கொண்ட சுவா, தங்கள் குழந்தைகளை வளர்ப்பதில் மேற்கத்திய நாடுகளை விட சீன பெற்றோர்களின் மேன்மையை அங்கீகரித்தார். அவள் விவரிக்கும் பல கடுமையான சம்பவங்களில், சுவா தனது மகளின் பைய்யனோ வாசிப்பை முழுமையாக்கவில்லை என்றால், அவளுடைய பொம்மைகளை எரிப்பேன் என்று மிரட்டினாள்.
ஆமி சுவா நிச்சயமாக ஒரு தீவிர எடுத்துக்காட்டு. ஆனால் அவர்களின் சொந்த பெற்றோரின் பாணியால், ஆசிய அமெரிக்க பெற்றோர்கள் கல்விச் சாதனைகள் மற்றும் ஒட்டுமொத்த சிறப்புகளில் அதிக கவனம் செலுத்துகிறார்கள். இதுவே வாழ்க்கையில் வெற்றிக்கு வழி வகுக்கும் என்று அவர்கள் கருதுகின்றனர்.
நான் ஃப்ராங்க்ஃபர்ட் செல்லும் விமானத்தில் இருந்தேன். நடைபாதையில் நடந்து சென்றபோது, பள்ளியில் ஒரு வகுப்பில் நான் கற்பித்த ஒரு பெண்ணைப் பார்க்க நேர்ந்தது. அவள் என்னைப் பார்த்து மிகவும் உற்சாகமாக இருந்தாள். நாங்கள் கொஞ்சம் நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்தோம். அவள் அருகில் அமர்ந்திருந்த அவளுடைய தந்தை உரையாடலைத் தொடங்க மிகவும் ஆர்வமாக இருந்தார்.
அந்த மாணவி அப்பா என்னிடம் சொன்னார், அவருடைய மகள், மழலையர் பள்ளியில் இருந்தாலும், உண்மையில் மூன்றாம் வகுப்பு கணிதத்தைச் செய்ய முடியும் என்று. ஏதாவது ஒரு வகையில் பள்ளி பாடத்திட்ட நிபுணரிடம் பேசி அவளை உயர்நிலை கணிதம் செய்ய ஊக்குவிக்க முடியுமா என்று தெரிந்து கொள்வதில் அவர் ஆர்வம் காட்டினார். வானத்தில் இவ்வளவு உயரத்தில் கூட, அவர் தனது மகளின் கணித நிலை பற்றி யோசித்துக்கொண்டிருந்தார். அதுவும் அவள் ஐந்து வயதை எட்டியபோதே.
இந்த சம்பவம் எனக்கு வந்த ஒரு மீம் ஐ நினைவூட்டியது: ஒரு குழந்தை ஒரு தேர்வில் 100 க்கு 95 மதிப்பெண்கள் எடுத்தபோது, ஒரு இந்திய பெற்றோரிடமிருந்து முதல் வரும் கேள்வி, “நீ அந்த 5 மதிப்பெண்களை எங்கே கோட்டை விட்ட?”
சிறந்த சர்வதேச வங்கி நிறுவனமான எச்எஸ்பிசி நடத்திய உலகளாவிய கணக்கெடுப்பில், தொழில்முறை வெற்றியை விட மகிழ்ச்சியான வாழ்க்கையே முக்கியம் என்று 49% இந்திய பெற்றோர்கள் கருதுகின்றனர். இது இந்தியாவை கணக்கெடுக்கப்பட்ட 16 நாடுகளில் மிகக் கீழ் மட்டத்தில் தள்ளியது.
மனநல நிபுணர் பிரகிருதி பொத்தர் இந்திய குழந்தைகள் தங்கள் பெற்றோரிடமிருந்து எதிர்கொள்ளும் எதிர்பாராத எதிர்பார்ப்புகளின் சிக்கலை தர்க்கரீதியாக பகுப்பாய்வு செய்கிறார். சில நேரங்களில் எதிர்பார்ப்புகள் மிக அதிகமாகவும், எட்டாத அளவிற்கு அதிகமாகவும் இருக்கும். இது மன அழுத்தம் மற்றும் கவலைக்கு வழிவகுக்கிறது.
பாட்டர் சரியாகச் சுட்டிக்காட்டியபடி, கல்வித் துறையில் ஒரு குறைபாடு உள்ளது. அங்கு எல்லாம் தேர்வுகளில் செயல்திறனை அடிப்படையாகக் கொண்டது. கல்வி நிறுவனங்கள் சிறந்த மற்றும் பிரகாசமான மாணவர்களை ஏற்றுக்கொள்கின்றன. நமது கல்வி அமைப்பில் ஒரு மிகப்பெரிய போட்டி உள்ளது. மேலும் இந்த செயல்பாட்டில் தங்கள் குழந்தைகள் பின்தங்கிவிடுவார்களோ என்ற கவலையில், பெற்றோர்கள் குழந்தைகள் மீது தேவையற்ற அழுத்தத்தை கொடுக்கிறார்கள்.
வெளி உலகத்திலிருந்து அழுத்தம் ஏற்கனவே அதிகமாக உள்ளது. பெற்றோர்கள் அந்த மன அழுத்த அளவை மேலும் அதிகரிக்க கூடாது. அதற்கு பதிலாக அவர்கள் தங்கள் குழந்தைகளுக்கு தார்மீக மற்றும் உணர்ச்சிபூர்வமான ஆதரவை வழங்குவதன் மூலம் நேர்மறையான சூழலைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.
பிள்ளைகளை வளர்க்கும் முறை தங்கள் குழந்தைகள் வெற்றிபெற விரும்பும் பகுதிகள் எவை என்று முடிவு செய்யக்கூடிய ஒரு டெம்ப்ளேட்டுடன் பெற்றோர்களுக்கு வரவில்லை. அடுத்த சந்ததியினருக்கு வழிகாட்டுவது, அவர்களுக்கு விதிமுறைகள் மற்றும் நிபந்தனைகளை விதிப்பதில் இருந்து முற்றிலும் வேறுபட்டது. அவர்கள் தங்கள் வழியையும் ஆர்வத்தையும் பின்பற்ற அனுமதிக்க வேண்டும்.
வானத்தை எட்டுவதன் ஆசை அருமைதான். அனைவரும் சொல்வது போல் வானமே எல்லை. ஆனால் பெற்றோராக, நாம் எதிர்பார்ப்புகளில் யதார்த்தமாக இருக்க வேண்டும். நம் குழந்தைகள் எதைச் சாதிக்க முடியும், அவர்களின் புரிதலுக்கு அப்பாற்பட்டது எது என்பதைப் புரிந்துகொள்வது அவசியம். ஒரு சிறந்த பெற்றோருக்கான விதி, அவர்களின் வெற்றிகளால் மட்டுமல்லாமல் அவர்களின் தோல்விகளாலும் நாம் அவர்களை அரவணைக்க வேண்டும். ஒரு வீட்டில் ஒழுக்கத்தை அமைப்பது மிகவும் முக்கியம். நம் குழந்தைகள் நன்றாக இருக்க வேண்டும் என்று நாம் அனைவரும் விரும்புவது இயற்கையானது. எவ்வாறாயினும், குழந்தைகளை தங்களால் முடிந்தவரை முயற்சி செய்ய ஊக்குவிப்பதே குறிக்கோளாக இருக்க வேண்டும். மேலும் சிறந்தவர்களாக இருக்க அவர்களை அவர்களது வரம்பு மீறி தள்ளக்கூடாது!
பட ஆதாரம்: பெக்சல்கள் வழியாக போக்குரி கிளிக்
Rashmi Bora Das is a freelance writer settled in the suburbs of Atlanta. She has a master’s degree in English from India, and a second master’s in Public Administration from the University of read more...
Please enter your email address